روضة العلی الاصغر (ع)

عکس های زیبا از حضرت علی اصغر(ع)

عکسهای زیبا از حضرت علی اصغر(ع)

*نظر دهید *

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 31 مرداد 1392برچسب:عکسهای زیبا از حضرت علی اصغر(ع),علی اصغر(ع),حضرت علی اصغر(ع),علی اصغر,

توسط سید محمدجواد صالحی

ولادت امام حسین (ع)

زمان ولادت امام حسین (ع) شب پنجم ماه شعبان سال چهارم هجری و به قولی روز سوم شعبان همان سال و به قولی دیگر اواخر ماه ربیع الاول سال سوم هجری می باشد. هر چند روایت دیگری در این مورد وارد شده است.

«فضائل امام حسین (ع) از زبان پیامبر (ص)»

ام الفضل - همسر عباس بن عبدالمطلب (ره) - می گوید:قبل از ولادت حضرت ابا عبدالله علیه السلام شبی در خواب دیدم که تکه ای از گوشت رسول خدا (ص) از تن مبارک جدا گشت و بر روی دامن من افتاد. تعبیر آن را از آن حضرت سوال نمودم، ایشان فرمودند: «اگر خواب راست باشد، خواب خوبی دیده ای، چرا که فاطمه (س) پسری خواهد آورد و او را برای شیردادن به تو خواهد سپرد».

ام الفضل می گوید: همان که پیامبر (ص) فرمودند اتفاق افتاد، روزی امام حسین (ع) را {که برای شیردادن به من سپرده شده بود} نزد پیامبر برده و او را به آغوش آن حضرت دادم، در همان حال او بول کرد و قطره ای از آن روی لباس پیامبر (ص) چکید؛ من هم او را نیشگون گرفتم و او گریه کرد. در هم این هنگام نبی اکرم (ص) فرمودند:

(( آرام باش ام الفضل لباس من شسته می شود؛ فرزندم را رنجاندی)).

او می گوید: امام حسین (ع) را در آغوش پیامبر اکرم (ص) رها کرده و رفتم که برای او آب بیاورم، وقتی برگشتم رسول خدا (ص) را گریان دیدم و عرض کردم: یا رسول الله (ص) چرا گریه می کنید؟

آن حضرت فرمود: «اکنون جبرئیل (ع) به نزد من آمد و خبر آورد که امتم این فرزند مرا خواهند کشت؛ خداوند شفاعتم را شامل ایشان نگرداند»...

ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.

راویان حدیٍ گفته اند: هنگامی که یک سال کامل از تولد امام حسین (ع) گذشت دوازده فرشته بر پیامبر خدا (ص) نازل شدند که یکی از آنها به شکل شیر؛ دومی به شکل گاو؛ سومی به شکل ماری بزرگ؛ چهارمی به شکل یک انسان و هشت فرشته دیگر به شکل های گوناگون بودند؛ و همگی با چهره هایی سرخ و چشمانی گریان - در حالی که بال های خود راذ گشوده بودند - می گفتند:

ای محمد (ص) آنچه توسط قابیل بر سر هابیل آمد بر سر فرزند تو حسین (ع) پسر فاطمه (س) نیز خواهد آمد و به او پاداشی مثل پاداش هابیل عطا خواهد شد و قاتل او هم گناه قابیل را خواهد داشت. پس از آن فرشته ای در آسمان ها باقی نماند مگر آنکه همگی بر پیامبر (ص) نازل شده و پس از سلام و درود بر آن حضرت بخاطر مصیبت امام حسین (ع) به ایشان تسلیت گفتند و حضرت را از پاداشی که قرار بود به فرزندش عطا شودآگاه نمودندد و خاک مزارش را به ایشان نشان دادند. در آن حال رپیامبر اکرم (ص) می فر مودند:

(( خداوندا، خوارگردان هر که حسین (ع) را خوار می کند و بکش کسی را که او را می کشد و دشمن او را از خواسته اش برخوردار مگردان)).

راوی می گوید: دو سال پس از و.لادت امام حسین (ع) ، هنگامی که نبی مکرم (ص) برای سفری که پیش آمده بوداز شهر خارج شدند، در قسمتی از راه توقف کردندو در حالی که کلمه استرجاع یعنی «انا الله و انا الیه راجعون» بر زبانش جاری بود چشمان مبارکشان گریان شد.

از دلیل آن سوال شد، حضرت فرمودند:

((اکنون جبرئیل (ع) اینجا بود و به من خبر داد که در کنار رود فرات سرزمینی است که به آن کربلا می گویند و در آنجا فرزندم حسین (ع) پسر فاطمه (س) کشته خواهد شد)).

از ایشان سوال شد ، یا رسول الله چه مکسی او را می کشد؟

حضرت فرمودند:

«مردی که نامش یزید است و گویی که قتلگاه و مدفن فرزندم را می بینم».

سپس حضرت با اندوه فراوان از آن سفر بازگشته و بالای منبر رفتند و در حالی که امام حسن و امام حسین (ع) در کنار ایشان بودندخطبه ای خوانده و مردم را موعظه نمودند و پس از آنکه خطبهء حضرت به پایان رسید دست راست خویش را بر سر امام حسن (ع) و دست چپ را بر سر امام حسین (ع) نهاده و سر مبارک خویش را به سوی آسمان بلند کردندو آنگاه عرض کردند:

«خداوندا، همانا محمد (ص) بنده و فرستاده توست و این دو نیکو ترین افراد خاندانم و برگزیدهء فرزندانم و اهل بیت من هستند و اینانند کسانی که بهعد از خود ایشان را در میان امتم خلیفهذ گردانیدم،همانا جبرئیل(ع) برایم خبر آورده که این فرزندم (امام حسین (ع) ) کشته و خوار خواهد گشت، خداوندا برای او در مرگش برکت قرار داده و او را سرور شهیدان قرار ده، پروردگارا در زندگی قاتل و تحقیر کننده اش برکتی قرار مده».

راوی می گوید: پس از سخنان پیامبر (ص) مردم حاضر در مسجد با ناله و فریاد گریستند.

سپس حضرت رسول (ص) فرمودند:

«آیا گریه می کنید ولی یاریش نمی کنید؟»

آنگاه حضرت در حالی که رنگش دگرگون شده و چهره اش سرخ گشته بود بازگشت و با چشمانی پر از اشک خطبهء کوتاه دیگری ایراد کرده و فرمودند:

«ای مردم همانا من دو چیز گرانبها در میان شما به جا می گذارم: یکی کتاب خدا و دیگری خاندان و اهل بیتم و دودمانم و شهد وجودم و میوهء دلم. بدانید که این دو از هم جدا نمی شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر من وارد شوندو آگاه باشید که من منتظر آن دو هستم، همانا من در مورد ایشان چیزی از شما نمی خواهم مگر محبت و دوستی اهل بیتم که خداوند آن را ذاز شما بخواهم، مراقب باشید فردای قیامت در کنار حوض کوثر مرا در حالی که با ایشان دشمنی و ستم کرده و آنان را به شهادت رسانده اید ملاقات نکنید.

بدانید که در روز قیامت سه گروه از این امت تحت لوای پرچم به نزد من خواهند آمد، یک گ

روه با پرچمی سیاه و ظلمانی در حالی که ملائکه از آن گریزان هستند نزد من می ایستند و من می پرسم: شما کیستید؟ آنها در حالی که نام مرا از یاد برده اند می گویند: ما موحدان عربیم.

من به ایشان می گویم: من احمد (ص) پیامبر عرب و عجم هستم. آنها می گویند: ما جزء امت تو هستیم یا احمد (ص).

و من می پرسم: بعد از من با اهل بیت و خاندانم و کتاب خدا چه رفتاری کردید؟ آنها می گویند: کتاب خدا را که ضایع کردیم و اما عترت و خاندانت، تمام سعیمان این این بود که از روی زمین نابودشان کنیم.

در این هنگام من از او روی برگردانم و آنها با چهره هایی سیاه و حالتی عطشان و بسیار تشنه از نزدم می روند.

پس از آن گروه دیگری با پرچمی سیاه تر از اولی به نزدم می آیندو من به ایشان می گویم: پس از من با دو گوهر گرانبهای بزرگ یعنی کتاب خدا (ثقل اکبر) و اهل بیتم (ثقل اصغر) چه دکردید؟

آنها می گویند: با قرآن که مخالفت کردیم و اما اهل بیت را خوار کرده و مزه تمام مصیبت ها را به ایشان چشاندیم.

من هم گویم: نفرین من بر شما باد. سپس آنها با چهره هایی سیاه و حالتی عطشان و بسیار تشنه باز می گردند.

آنگاه گروه سوم با پرچمی که از نور می درخشد بر من وارد می شوند و من از ایشان می پرسم: شما کیستید؟

آنها می گویند: ما اهل توحید و تقوا هستیم. ما امت محمد (ص) و باز ماندگان اهل حقیم، به کتاب خدایمان قرآن عمل کردیم و حلال آن را حلال و حرامش را حرام دانستیمو اهل بیت پیامبرمان محمد (ص) را گرامی داشته و دوست دارشان بودیم و تاجاییی که می توانستیم یاریشان کردیم و همراه آنان با دشمنان جنگدیم.

سپس من بر آنها می گویم: خوشحال باشید که من پیامبر شما محمد (ص) هستم و به درستی شما در دنیا همان گونه بودید که گفتید. آنگاه آنان را از حوض خود ( کوثر) سیرابر می کنم و آنان در حالی که خوشحال و شادمان قدم بر می دارند بر می گردند و وارد بهشت می شوند تا برای همیشه در آن جاودانه زندگی کنند».

راوی می گوید: مردم همچنان ذکر شهادت امام حسین (ع) را بازگو کرده و آن را بزرگ و مقدمش را گرامی می داشتند.

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 30 مرداد 1392برچسب:وقایع پیش از جنگ ,

توسط سید محمدجواد صالحی

مختصری از زندگینامه حضرت علی اصغر(ع)

حضرت علی اصغر علیه السلام

يكى از فرزندان امام حسين‏ (ع) كه شير خوار بود و از تشنگى، روز عاشورا بى تاب‏ شده بود. امام، خطاب به دشمن فرمود: از ياران و فرزندانم، كسى جز اين كودك نمانده ‏است. نمی ببينيد كه چگونه از تشنگى بى تاب است؟ در"نفس المهموم" آمده است كه‏ فرمود: " ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل‏"در حال گفتگو بود كه تيرى از كمان حرمله ‏آمد و گوش تا گوش حلقوم على اصغر (ع) را دريد. امام حسين‏(ع‏) خون گلوى او را گرفت و به آسمان پاشيد.(1)

در كتابهاى مقتل، هم از"على اصغر"(ع) ياد شده،هم از طفل رضيع (كودك‏ شيرخوار)و در اينكه دو كودك بوده يا هر دو يكى است، اختلاف است.

در زيارت ناحيه مقدسه، درباره اين كودك شهيد، آمده است: "السلام على عبد الله بن ‏الحسين، الطفل الرضيع، المرمى الصريع، المشحط دما، المصعد دمه فى السماء، المذبوح‏ بالسهم فى حجر ابيه، لعن الله راميه حرملة بن كاهل الاسدى‏".(2) و در يكى از زيارتنامه‏ هاى ‏عاشورا آمده است:" و على ولدك على الاصغر الذى فجعت به" ز اين كودك،با عنوانهاى‏ شيرخواره، شش ماهه، باب الحوايج، طفل رضيع و...ياد می ‏شود و قنداقه و گهواره از مفاهيمى است كه در ارتباط با او آورده می ‏شود.

طفل شش ماهه تبسم نكند پس چه كند

آنكه بر مرگ زند خنده، على اصغر توست

"على اصغر، يعنى درخشانترين چهره كربلا، بزرگترين سند مظلوميت و معتبرترين ‏زاويه شهادت... . چشم تاريخ، هيچ وزنه ‏اى را در تاريخ شهادت، به چنين سنگينى نديده‏ است."(3) على اصغر را باب الحوائج می ‏دانند،گر چه طفل رضيع و كودك كوچك است، امّا مقامش نزد خدا والاست. (4)

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 30 مرداد 1392برچسب:زندگی نامه کامل حضرت علی اصغر(ع),مختصری زندگی نامه حضرت علی اصغر(ع),علی اصغر(ع),امام حسین (ع),عاشورا,

توسط سید محمدجواد صالحی

زندگی نامه کامل حضرت علی اصغر(ع)

دهم رجب سال 60 قمری است. خانه امام حسین (ع) دو باره نور باران می شود و از پنجره کوچک آن، آسمان مدینه روشن می گردد. برای حسین (ع) دسته گلی زیبا فرو فرستاده بودند. اشک شوق و برق شادی او بر صورت نوزاد می نشیند و گلبرگ رخش را با شبنم صبحگاهی، با طراوت تر می سازد. خدا به حسین (ع) پسری دیگر عطا فرمود که نیازمند و غنی بر نامش دخیل بسته اند و قنداقه زیبایش را قبله نیازهای خود ساخته اند.

نامش را علی نهاد. مانند دو پسر دیگرش و عشقی بیکرانه از محبت پدر و مولای خویش علی (ع) را به تصویر کشید. نامش را علی نهاد و فرمود که اگر خدا هزار پسر به او دهد، همه را علی نام خواهد نهاد. آری، او هم علی بود که شکوه و نامت، بلندتر از آسمان بود و زیباتر از صبح و روشن تر از باران.

عبدالله رضیع (شیرخوراه) یا علی اصغر، فرزند سیدالشهداء، امام حسین (ع)، مادرش نیز، رباب، دختر امرء القیس بن‌ عَدِيّ.

آغوش مهربان پدر تو را در خود جای می دهد و چشمان او بر تو می گرید. تو مولود کربلایی. تو شش ماهه عاشورایی. تو آمده بودی که فقط در قافله عشاق بمانی. تو آمده بودی که همسفر کربلا شوی. تو آمده بودی که حج را ناتمام بنهی. میلاد تو شادی را غریبانه کنار می زند و اشک را در چشمان همه جاری می سازد. آخر، تو از زندگی، فقط تشنگی و عطش و شهادت را دریافتی. تو آمده بودی که به شهادت آبرو دهی. تو کوچکترین قربانی هستی؛ اما با همه کوچکی، حماسه ات بی هماورد بود و نام تو در ردیف اول عشقبازان عاشورا حک شد. سلام بر نام بلندت که زمزمه مستان است، ای علی اصغر (ع).

نام: پدر علی اصغر: حسین (ع) کنیه: ابا عبدالله و ابو الائمه و ابوالمساکین و.... لقب:سید الشهداء(ع)) نام پدر امام حسین : علی (ع) نام مادر: فاطمه زهرا(ع) تاریخ تولد: سوم ماه شعبان سال چهارم هـ.ق محل تولد: مدینه طیبه (منوره) تاریخ شهادت: روز جمعه دهم ماه محرم سال شصت ویک هـ.ق محل شهادت: کربلای معلی (گودال قتلگاه) نام قاتل: شمربن ذی الجوشن مدت امامت:یازده سال و یازده ماه و سه روز مدت عمر :پنجاه و هفت سال و هفت ماه وهفت روز.

شهر مقدس کربلا

شهر مقدس کربلا در جنوب بغداد و۸۰ کیاومتری شمال غربی نجف اشرف و کنار رودخانه فرات و ۴۵۵ کیلومتری شهر کرمانشاه قراردارد.

کربلا یعنی چه؟ کربلا به معنای محلی است که نزد خدا مقدس و مقرب است یا حرم خداست. وقتی سید الشهدا به این سرزمین رسید پرسید این شهر چه نام دارد؟ گفتند کربلا ! چشمان آن حضرت پر از اشک شد و پیوسته می فرمود: ((اللهم انی اعوذ بک من الکرب و البلاء)) و یقین کردکه شهادتگاه خود و یارانش همین جاست و فرمود: این جا سرزمین رنج و گرفتاری و بلاست . این جا محل فرود آمدن ما وجایگاه ریخته شدن خونهای ماست. روایات فراوانی در فضیلت این سرزمین وارد شده که از باب تیمن و تبرک به برخی از آنها اشاره می کنم: -

۱. پیامبر (ص) فرمود :فرزندم (حسین) در سرزمینی مدفون میشود که آنجا را کربلا گویند همان مکانی که قبه ی در آنجا میباشد. ۲. امام رضا (ع) فرمود:در تربت حسین (ع) شفای هر دردی است ومحافظت از هر ترس ونگرانی ۳. پیامبر (ص) فرمود دعا زیر گنبد او (حسین) مستجاب است.تربت او عامل شفاست وامامان از صلب او هستند.

على اصغر«ع»

بأی ذنب قتلت ؟؟!!

يكى از فرزندان امام حسين«ع» كه شير خوار بود و از تشنگى، روز عاشورا بى تــــــــــاب شـــــده بود. امام ،خطاب به دشمن فرمود:از ياران و فرزندانم،كسى جز اين كودك نمانده است.نمى ‏بينيد كه چگونه از تشنگى بى تاب است؟ در«نفس المهموم» آمده است كه فرمود:«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل» « اگر به من رحم نمی کنید , به این طفل رحم کنید» . امام در حال گفتگو بود كه تيرى از كمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم على اصغر را دريد. امام حسين«ع» خون گلوى او را گرفت و به آسمان پاشيد.(1) در كتابهاى مقتل،هم از«على اصغر»ياد شده،هم از طفل رضيع(كودك شيرخوار – عبد الله الرضیع) و در اينكه دو كودك بوده يا هر دو يكى است،اختلاف است.

علی اصغر به خاطر بچگی عملاً نقشی در قیام نداشتند, اما از نظر روحی و روانی و عاطفی نقش به سزایی داشتند. با شهادتش مردمی که هنوز یک جو از شرافت و بزرگواری در نهادشان بود, فهمیدند که دشمن بسیار قسی القلب , بی عاطفه و بی رحم است که حتی به طفل شیرخواره رحم نکرده است .

در زيارت ناحيه مقدسه،درباره اين كودك شهيد،آمده است:«السلام على عبد الله بن الحسين،الطفل الرضيع،المرمى الصريع،المتشحط دما،المصعد دمه فى السماء،المذبوح بالسهم فى حجر ابيه،لعن الله راميه حرملة بن كاهل الأسدى وذویه».(2) و در يكى از زيارتنامه‏هاى عاشورا آمده است:«و على ولدك على الأصغر الذى فجعت به»از اين كودك،با عنوانهاى شيرخواره،شش ماهه،باب الحوايج،طفل رضيع و ... ياد مى‏شود و قنداقه و گهواره از مفاهيمى است كه در ارتباط با او آورده مى‏شود.

طفل شش ماهه تبسم نكند،پس چه كند

آنكه بر مرگ زند خنده،على اصغر توست‏

«على اصغر،يعنى درخشانترين چهره كربلا،بزرگترين سند مظلوميت و معتبرترين زاويه شهادت ...چشم تاريخ،هيچ وزنه‏اى را در تاريخ شهادت،به چنين سنگينى نديده است.»(3) على اصغر را«باب الحوائج»مى‏دانند،گر چه طفل رضيع و كودك كوچك است، اما مقامش نزد خدا والاست.

در گلخانه شهادت را

مى‏گشايد كليد كوچك ما

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 29 مرداد 1392برچسب:زندگی نامه کامل حضرت علی اصغر(ع),زندگی حضرت علی اصغر(ع),علی اصغر(ع),امام حسین (ع),عاشورا,

توسط سید محمدجواد صالحی

حدیث پیامبر اسلام (ص) در مورد امام حسین (ع)

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
ان الحسین باب من ابواب الجنة

بى گمان حسین(ع) درى از درهاى بهشت است

احقاق الحق 9/202

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 27 مرداد 1392برچسب:حدیث پیامبر(ص) در مورد امام حسین(ع),

توسط سید محمدجواد صالحی

شرح حال ابن طاووس و اهمیت کتاب لهوف

شرح حال سید بن طاوس و اهميّت كتاب لهوف

شرح حال ابن طاوس و اهميّت كتاب لهوف علي بن موسي بن جعفر معروف به ابن طاوس در سال 589 ه‍ق در شهر دانشمند خيز و عالم پرور حلّه چشم به جهان گشود. ابن طاوس در آن شهر علم و اجتهاد رشد يافت و از محضر پدر بزرگوارش بهره كافي برد و همانطور كه خود مي گويد: پدر و نيز جدّ وي ورّام بيشترين نفوذ را بر وي در سالهاي رشدش داشته اند و به او فضيلت ، تقوي و تواضع را ياد داده اند. علماي ديگري كه ابن طاوس در نزد آنان درس خوانده عبارتند از: ابوالحسن علي بن يحيي الخيّاط حلّي ، حسين بن احمد السّوراوي ، تاج الدين حسن بن علي الدربي ، نجيب الدين محمد السوراوي ، صفي الدين بن معدّ بن علي الموسوي ، شمس الدين فخار بن محمد بن فخار الموسوي و... ابن طاوس در نسلهاي بعدي به عنوان صاحب الكرامات معروف شد. او خود از حوادث معجزه آسايي كه برايش رخ داده مواردي را نقل مي كند. و نيز گزارش شده كه با امام زمان (عج ) در تماس مستقيم بوده است . گفته مي شود كه علم به اسم اعظم به او اعطاء گرديد امّا اجازه اينكه آن را به فرزندانش بياموزد، داده نشد. ابن طاوس به فرزندانش مي گويد كه اسم اعظم همچون مروايدهاي درخشان در نوشته هاي وي پراكنده بوده و آنان با خواندن مكرّر آنها، مي توانند آن را كشف كنند. تقواي ابن طاوس از بسياري از عبارات تاءليف او مي درخشد... ابن طاوس كفن خود را آماده كرده و به آن خيره مي شد و روز رستاخيز را در پيش چشم خود مجسّم مي كرد. دلمشغولي او به مرگ ، از عبارات مختلف كشف المحجّه به دست مي آيد. ابن طاوس خود اذعان داشته كه من به اوّل هر ماه آگاهي دارم بدون اينكه به هيچ يك از اسباب آگاهي بدان ، تمسّك نمايم . علامه طباطبايي - صاحب تفسير الميزان - در منهج عرفاني هم به دو نفر از بزرگان اماميّه بسيار اهميّت مي دادند: يكي سيّد علي بن طاوس - رضوان اللّه عليه - و همچنين كتاب معروف ايشان موسوم به اقبال كه مشحون از اسرار اهل بيت عليهم السّلام است ، اهميّت فوق العاده مي دادند. ديگري سيّد بحرالعلوم ، كه هر دو به تواتر حكايات به محضر مبارك حضرت ولي عصر - ارواحنا له الفداء - شرفياب گرديده اند.عارف فرزانه ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي از ابن طاوس تعبير به سيّدالمراقبين فرموده است . و در مورد ديگر مي فرمايد: آن چنان كسي است كه شيخ من قدّس سرّه مي گفت : مانند ابن طاوس در علم مراقبه در اين اُمّت از طبقه رعيّت نيامده است. آيت اللّه شيخ جعفر شوشتري (وفات : 1303 ه‍. ق درباره ابن طاوس ، مي فرمايد: و بدان كه در نقل مراثي ، از آن جناب ، معتبرتري نداريم . در جلالت قدر، مثل ايشان كم است . اهميّت كتاب لُهُوف كتاب لُهُوف ابن طاوس اختصار و اشتهار را با هم جمع كرده و در نزد علماي برجسته شيعه جايگاه مهمي براي خودش باز كرده است به طوري كه شهيد محراب آيت اللّه سيّد محمد علي قاضي تبريزي مي فرمايد: كتاب لهوف سيّد ابن طاوس - رحمة اللّه عليه -، نقليّاتش بسيار مورد اعتماد است و در ميان كتب مَقاتل كتاب مَقْتَلي به اندازه اعتبار و اعتماد به آن نمي رسد و در اطمينان بر آن كتاب در رديف اول كتب معتبره مقاتل قرار گرفته است رهبر معظم انقلاب حضرت آيت اللّه خامنه اي - مُدَّ ظِلُّهُ العالي - در خطبه هاي نماز جمعه تهران چندين مرتبه از روي همين كتاب مقتل ابن طاوس ، ذكر مصيبت خوانده است و در نماز جمعه مورخ 18/2/77 مصادف با يازدهم ماه محرم 1419 ه‍ق ، چنين فرمودند: من امروز مي خواهم از روي مقتل ابن طاوس كه كتاب لهوف است چند جمله ذكر مصيبت كنم و چند صحنه از اين صحنه هاي عظيم را براي شما عزيزان بخوانم ، البته اين مقتلِ بسيار معتبري است . ابن طاوس - كه علي بن طاوس باشد - فقيه ، عارف ، بزرگ ، صدوق ، موثّق ، مورد احترام همه و استاد فقهاي بسيار بزرگي است . خودش اديب و شاعر و شخصيت خيلي برجسته يي است . ايشان اولين مقتلِ بسيار معتبر و موجز را نوشتند. البته قبل از ايشان مقاتل زيادي است . استادشان ابن نما مقتل دارد، شيخ طوسي مقتل دارد، ديگران هم دارند، مقتلهاي زيادي قبل از ايشان نوشته اند؛ امّا وقتي لهوف آمد، تقريبا همه مقاتل ، تحت الشعاع قرار گرفت . اين مقتلِ بسيار خوبي است ؛ چون عبارات ، بسيار خوب و دقيق و خلاصه انتخاب شده است . آقاي اءتان گلبرك كه بهترين تحقيق را درباره آثار ابن طاوس به عمل آورده ، مي نويسد: به گفته آقا بزرگ عنوان لهوف معروفتر از ملهوف است . احتمالا همين تاءليف است كه شيخ حرّ عاملي در اجازه خود به محمد فاضل المشهدي بحار 110/117 در ميان آثار ابن طاوس ، كه اجازه روايت آنها را به وي داده به آن با عنوان مقتل الحسين ياد مي كند. لهوف درباره رخدادهايي است كه به حادثه كربلا منتهي شده ، همچنين اصل جنگ و رخدادهاي بعدي آن . بيشتر داستان را يك راوي ناشناخته نقل مي كند. هدف وي اين بود كه لهوف در عاشورا خوانده شود نك اقبال اگر كسي بدان دسترسي نداشته باشد، وي پيشنهاد مي كند همان مطالبي كه در اقبال يعني اللّطيف في التّصنيف آمده خوانده شود. لهوف يكي از معرفترين تاءليفات ابن طاوس در آمد. چند چاپ از آن وجود دارد و چند بار نيز به فارسي ترجمه شده است نك ذريعه 18/296 ش 188؛ 26/ 201 ش 17 - 1؛ مُشار، مؤ لفين 4/ 416، فهرست 1307 - 1308؛ مق : ارجمند ص 165 سرانجام اين دانشمند متّقي و زاهد و عارف و پرتلاش و كوشا، در روز دوشنبه پنجم ذي القعده سال 664 ه‍. ق در بغداد رحلت كرد و به نوشته حوادث جامعه جنازه او را پيش از دفن به نجف اشرف نقل دادند. ناگفته نماند كه قبلا كفن خود را تهيه كرد، و در حج بيت اللّه ، لباسِ احرام خود نمود، آن را در كعبه معظّمه در روضات مطهّره حضرت رسالت صلّي اللّه عليه و آله و ائمه بقيع و عراق ، متبرّك نموده و همه روزه نگاهش مي كرد و آن را وسيله شفاعت آن بزرگواران ، قرار داده بوده است .

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 23 مرداد 1392برچسب:شرح حال ابن طاووس و اهمیت کتاب لهوف,

توسط سید محمدجواد صالحی

مقدمه مؤلف

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

رهبر معظم انقلاب اسلامي حضرت آيت الله خامنه اي مي فرمايد: وقتي لهوف آمد، تقريبا همه مقاتل ، تحت الشعاع قرار گرفت . اين مقتل بسيار خوبي است ؛ چون عبارات ، بسيار خوب و دقيق و خلاصه انتخاب شده است. شهيد محراب آيت الله قاضي تبريزي رحمة الله مي فرمايد: كتاب لهوف سيد ابن طاوس - رحمة الله عليه - نقلياتش بسيار مورد اعتماد است و در ميان كتب مقاتل ، كتاب مقتلي به اندازه اعتبار و اعتماد، به آن نمي رسد....

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 23 مرداد 1392برچسب:,

توسط سید محمدجواد صالحی

لهوف

باسلام خدمت شما بازدیدکنندگان سایت روضة الاعلی الصغر (ع) از امروز چهار شنبه 23 مرداد 1392 مطالبی در قالب کتاب لهوف ( سید بن طاووس) در اختیار شما بازدید کنندگان محترم و محترمه قرار داده می شود.

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 23 مرداد 1392برچسب:لهوف( سید بن طاووس),

توسط سید محمدجواد صالحی

مشکلات فنی

با سلام خدمت شما بازدید کنندگان عزیز که ما را در این راه تنها نگذاشته اید این سایت به علت مشکلات فنی حدود 1 ماه به روز رسانی نشده است و به همین دلیل از شما بازدیدکنندگان محترم طلب بخشش می نماییم و از امروز سه شنبه 22 مرداد ماه 1392 این سایت در صورت توانمندی گروه منتظران مهدی (عج) بروز رسانی می شود. یاعلی

مداحی دهه اول روضة الزینب س مرثیه ثرایی توسط کربلایی رضا زهری در قسمت موضوعات

برچسب‌ها:

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 22 مرداد 1392برچسب:سید محمدجواد صالحی,

توسط سید محمدجواد صالحی

ابزار نظر سنجی

ابزار وبلاگ

ابزار وبلاگ

پیچک

پیج رنک